In februari stelde onze zoon voor, om mijn pensionering in Tirana te vieren. Even mannen onder elkaar. In eerste instantie keek ik hem niet begrijpend aan. Tirana?
Het bleek dat dat de plek was, waar de finale van de Europacup waar Feyenoord aan deelnam, gespeeld werd. Wie weet….
De Uefa had voor Tirana gekozen, als een soort zendingswerk. Albanië moest zo kennis maken met de “rijke voetbalcultuur” van Europa. Waarschijnlijk heeft niet in het minst meegespeeld dat een rijke Albanese zakenman, een hotemetoot is bij de Uefa en in Tirana een nieuw stadion heeft neergezet.
Inderdaad haalde Feyenoord wonder boven wonder de finale. Tirana maakte een Rotterdams georiënteerde invasie mee.
Wij arriveerden op maandag voor de wedstrijd. Het gaf ons de gelegenheid de stad wat te verkennen. Een wat verwarrende ervaring. Veel nieuwbouw mooi, modern en vaak nog in aanbouw. Een prachtig plein (Skanderberg plein, de nationale held). Rond ons hotel flats die duidelijk wat onderhoud nodig hebben, om het eufemistisch te omschrijven.
Dezelfde verschillen zagen we bij de mensen. Aan de ene kant zakenlieden die wilden laten zien dat het ze goed ging: mooie pakken en schoenen en hooghartige blik. Aan de andere oudere mensen waar aan te zien was dat ze de communistische tijd hadden meegemaakt. Onder de wat ouderen veruit de meerderheid.
De onderdompeling in het legioen was weer een prachtige ervaring. De fanzone was een groot langdurig feest
. Alle liederen die de Kuip gehoord heeft, hebben nu ook kennis gemaakt met de binnenstad van Tirana. De inwoners van de hoofdstad van Albanië keken hun ogen uit en deden op zijn tijd mee. Een mooie sfeer, die iedereen die in de buurt kwam, meenam in het opgewekte optimisme.
En natuurlijk, er is een link tussen Derp en Rotterdam: we kwamen Derpers tegen!
De berichten in de media over gevechten waren schromelijk overdreven. Zoals gelukkig ook burgemeester Aboutaleb meldde. Goed nieuws is geen nieuws, slecht nieuws trekt de aandacht. Het feest was van ons.
We belandden ook langs het hotel waar de hotemetoten van de Uefa verbleven. Beveiligd tot en met. Veel dure zonnebrillen en pakken. En vooral hautaine serieuze blikken. Een groot contrast met de sfeer van de fans.
Als je je dan realiseert dat het kleine Albanese handelaren was verboden om merchandise van de finale te verkopen, weet je waar het geld naar toe gaat. Er liepen zelfs controleurs van de Uefa rond. Veel van de zelf ontwikkelde spulletjes verdwenen onder de toonbank.
Wel voetbal zendingswerk, maar de Albanezen mochten er niet aan verdienen. Geld blijft de prioriteit van de Uefa.
Uiteindelijk verloor Feyenoord de finale nipt. Wat blijft is een stevig gevoel van trots, dat deze man prachtig onder woorden brengt!
Een mooie manier om je pensionering te starten!