De gemeenteraadsverkiezingen staan weer voor de deur. Half maart mogen we het Rode Potlood weer gebruiken. Alle partijen in de gemeente Bergen willen een beetje hetzelfde: woningbouw en burgers betrekken.
De gemeenteraad heeft geen goed imago. Ook in Bergen niet. Misschien vooral in Bergen niet. Men is in de Raadzaal erg bezig met politicusje spelen onderling, in de praktijk is er bar weinig contact met de bevolking. Grof gezegd is de gemeenteraad het verlengstuk van de gemeentelijke organisatie (“Buch”), via het college van B&W.
De brug met de inwoners wordt niet via het rode potlood geslagen.
In de dorpen zit veel denkkracht en doekracht. De gemeente lijkt dat niet te willen zien en communiceert via eenrichtingsverkeer naar de bevolking toe.
“We hebben een plannetje bedacht en moet je horen hoe leuk dat is….”.
John Cleese zou vervolgens zeggen: “Say Yes, or I wil break your arm…..”.
Laten we blij zijn dat we in dorpen wonen, de schaal is overzichtelijk. Veel mensen kennen elkaar, ambtenaren op afstand in de Buch en wethouders die hoppen van gemeente naar gemeente, leren die gemeenschappen niet kennen. Toch de mensen voor wie ze geacht worden te werken.
Gemeenten zijn groter geworden, om de beleidsopdrachten uit Den Haag beter te kunnen uitvoeren. Zij staan dichter bij de mensen. Het tegenstrijdige is dat door die schaalvergroting de afstand naar de inwoners groter geworden is.
Als dan het Rode Potlood de brug niet legt, wat dan? Mopperen zonder een alternatief te bieden, is te makkelijk.
Laat de politieke partijen in Bergen zich uitspreken over het fenomeen Burgerraden. Groepen burgers die behoren bij een kern, met middelen (geld!!?!), die delen van de plannenmakerij, dan wel uitvoering, van de gemeente overnemen. Er is op een aantal plekken mee geëxperimenteerd en de resultaten zijn positief. De leden van een Burgerraad worden door loting benoemd, een representatieve groep betrokken inwoners. Ze zijn in het dorp, zijn zichtbaar en aanspreekbaar. Er zijn allerlei vormen denkbaar, allerlei onderwerpen waar de burgers zich mee bezig gaan houden.
Ik denk dat het digitaal betaald parkeren bijvoorbeeld een andere uitkomst zou hebben. De vraag voor wie je iets doet (de makkelijke manier van organiseren, de gasten van buiten, of toch de inwoners….) komt dan als eerste aan de orde.
Als het gaat over woningbouw, waar en welke huizen, ontstaat er meer draagvlak doordat het echt een zaak van de inwoners is geworden. Niet verstopt achter politiek – strategische spelletjes van een wethouder, gemeenteraad en de provincie. Laat zien wat de haalbare kaders zijn waarbinnen de Burgerraad aan de slag kan gaan.
De grootste bouwlocatie van Egmond aan Zee gaat nu volgebouwd worden, zonder ook maar één sociale woning. Een resultaat van politiek gekonkelefoes. Via een Burgerraad was de stem van woningzoekenden beter gehoord.
Deelnemen aan de Burgerraad betekent niet gemeenteraadslid spelen. Het moet draagvlak opleveren, dus veel spreken met mensen en organisaties. En daar ook middelen voor hebben. Je vertegenwoordigt niet één belang maar zoekt samen met andere het beste voor het dorp.
Kortom de inwoners van Egmond, Bergen en Schoorl kunnen zelf voor een belangrijk deel weer vorm geven aan hun dorp. De zeggenschap ligt in de gemeenschappen.
De politieke partijen moeten de intentie en het lef hebben de kracht en macht neer te leggen waar hij hoort: dicht bij de mensen.
(En voor de duidelijkheid: ik beschrijf dit niet in het kader van een politieke campagne: ik ben zelf voor het eerst in 40 jaar geen kandidaat voor de gemeenteraad…… een bewuste keuze)
Een bestuurslaag erbij? Nee het bestuur dat een goed onderbouwd programma heeft en daar voor gaat dat moet de komen. Neem nu eens het jaren voortslepende woning gekost. Partijen geven het de hoogste prioriteit, wat is het resultaat? Juist niets gaat u dat veranderen met een burgerraad, vergeet het maar. Het zijn de “ballen” van de partijleden met slappe knieën. De verdeeldheid in de Raad is te groot consensus is daardoor ver te zoeken. De interesse in politiek is laag kijk naar de opkomst bij verkiezingen, een burgerraad verdeeld nog meer. Mensen met ballen, een rechte rug zonder slappe knieën daar ligt de oplossing.
De gemeenteraad is er voor de burgers (normaal gesproken). In Bergen zijn de burgers er voor de gemeenteraad(sleden).
Omdat veel van de huidige en gemeenteraadsleden vanuit het verleden nu weer op de diverse lijsten staan zal er niets wijzigen. Daar is een uitdrukking voor. (burgerraden is zo burgelijk.
Cees, heb je wel eens nagedacht over deelraden als oplossing? 3 gekozen deelraden 1 Bergen, 2 de Egmonden en 3 Schoorl (plus) met een eigen begroting (inkomsten en uitgaven)
Burgerraad is een simpel gezegd een slecht instrument. Daar hebben we een gemeenteraad voor. Burgers iha komen (terecht) op voor hun EIGEN belang. Een burgerraad is dan ook een optelsom van die EIGEN belangen. Een gemeenteraad komt op voor het ALGEMEEN belang. Dat is toch iets anders. In ieder geval minder populustistich gevoelig en veel meer rationeel afgewogen waartoe de burgers (terecht) zich niet toe hoeven te verhouden. Het aangedragen voorbeeld van de digitale parkeerpas is een mooi voorbeeld daarvan. Aangewakkerde emotio is voor vox populi daarin leidend.
Cees, de ervaring met Burgerraden is, dat juist dat eigen belang en het te makkelijke oplossingen vaststellen (als je dat bedoelt met populisme), juist niet gebeurt. Dat hangt natuurlijk wel af van e afspraken die je maakt….. kom daar in deel 2 van deze blog op terug!